Platforma Sygnalizacji Agrofagów - Online Pest Warning System

Mszyca świerkowa zielona (Elatobium abietinum Walker)

Rząd: Pluskwiaki równoskrzydłe (Homoptera) 
Rodzina: Mszycowate (Aphididae)  

Długość bezskrzydłej samicy: ok. 2 mm  
Pojaw mszyc: od kwietnia do jesieni. Zimują jaja.
Środowisko: Drzewostany z udziałem świerka, parki, ogrody przydomowe. Pospolity prawie w całym kraju.
Rośliny pokarmowe: Świerk (Picea spp.). Na obszarach miejskich najczęściej spotykany na świerku kłującym (P. pungens). 
Rozmieszczenie geograficzne: Gatunek pochodzący z Ameryki Pn. rozprzestrzenił się również w całej Europie.  W Polsce występuje na obszarze całego kraju, lokalnie bardzo liczny.
 
Cykl rozwojowy: Jest to mszyca jednodomna, odbywająca swój pełen cykl rozwojowy na świerku. W połowie kwietnia z jaj zimujących na pędach drzewa wylęgają się larwy, z których powstają bezskrzydłe samice. Te dają początek nowym koloniom i formom uskrzydlonym. Mszyce te żerują na spodniej stronie igieł i wykazują znaczną ruchliwość, często wędrując wzdłuż pędów. Najwyższą liczebność populacja osiąga na przełomie kwietnia i maja. W korzystnych warunkach mszyca świerkowa zielona może opanować całe drzewo powodując zamieranie igieł na ubiegłorocznych i starszych przyrostach. Od końca maja wielkość populacji szkodnika gwałtownie się zmniejsza. Latem na korze pędów spotkać można jedynie nieliczne osobniki bezskrzydłe. W sierpniu pojawiają się osobniki uskrzydlone, zdolne do zasiedlania nowych drzew. Jesienią rozwija się pokolenie płciowe, którego samice składają jaja zimowe.     

Znaczenie: W wielu rejonach kraju gatunek ten wykazuje tendencje do częstych, masowych pojawów. W parkach i ogrodach miejskich szczególnie niebezpieczny jest on dla świerka kłującego, w tym formy srebrzystej. Jego żerowanie może prowadzić do szybkiego żółknięcia i całkowitego zamieranie igieł na pędach ubiegłorocznych i starszych. Mszyca świerkowa zielona nie uszkadza młodych igieł na tegorocznych przyrostach, przez co zwykle nie powoduje zamierania opanowanych drzew.  Regeneracja uszkodzonych koron może jednak trwać kilka lat.  

Zwalczanie: W sytuacjach krytycznych mszyca świerkowa zielona wymaga zwalczania chemicznymi środkami mszycobójczymi, które powinno być przeprowadzone wczesną wiosną, bezpośrednio po zauważeniu rozwoju pierwszych kolonii. Do tej pory nie zdołano opracować skutecznych metod biologicznych mogących znaleźć zastosowanie w zwalczaniu tego szkodnika, szczególnie w warunkach miejskich.