Platforma Sygnalizacji Agrofagów - Online Pest Warning System

    Jęczmień jary i ozimy w strukturze zasiewów odgrywa ważną rolę. Powierzchnia uprawy jęczmienia jarego wynosi ok. 600 tyś. ha, a ozimego mniej, ale też jest to znacząca powierzchnia, bo wynosi ok. 220 tyś. ha. Uprawiane odmiany jęczmienia są typu pastewnego i browarnego. Jest to podział, który wskazuje kierunek użytkowania danej odmiany. Problemem w uprawie tego gatunku jest występowanie chorób, które mają wpływ na uzyskiwane plony ziarna. Zarówno jęczmień jary, jak ozimy jest podatny na porażenie przez takich sprawców chorób, jak: mączniak prawdziwy zbóż i traw (Blumeria graminis), plamistość siatkowa (Pyrenophora teres), rdza jęczmienia (Puccinia hordei), rynchosporioza zbóż (Rynchosporium secalis), ramularioza jęczmienia (Ramularia colo-cygnis). Ważnym problemem jest też przenoszenie grzybów przez ziarno jęczmienia. Z materiałem siewnym przenoszą się grzyby, które powodują w uprawie jęczmienia, takie choroby jak np. głownia pyląca, głownia zwarta, pasiastość liści, fuzariozę siewek.

Przy uprawie tego gatunku w integrowanej ochronie trzeba też walczyć z grzybami chorobotwórczymi przy pomocy metod niechemicznych, przede wszystkim agrotechnicznych. Należy mieć również wiedzę o korzystnym działaniu chemicznych środków służących do ochrony jęczmienia, gdy metody niechemiczne okażą się niewystarczające.  

Program ochrony jęczmienia jarego - choroby (zaprawy)

Program ochrony jęczmienia ozimego - choroby (zaprawy)

Program ochrony jęczmienia jarego - choroby(opryskiwanie)

Program ochrony jęczmienia ozimego - choroby (opryskiwanie)