Platforma Sygnalizacji Agrofagów - Online Pest Warning System

OPRZĘDZIKI

OPIS I BIOLOGIA GATUNKU

 Oprzędziki żerują na roślinach uprawnych i dziko rosnących z rodziny bobowatych. Występuje ich kilka gatunków m. in.: oprzędzik pręgowany (Sitona lineatus), oprzędzik grochowy = wielożerny (Sitona crinitus Herbst., obecnie S. macularius (Marsham, 1802)), oprzędzik wilżynowy (Sitona humeralis Steph.), oprzędzik szary (Sitona griseus F.), oprzędzik przyziemny (Sitona flavescens Marsch.), oprzędzik koniczynowy (Sitona sulcifrons Thunb.). 

 Oprzędzik pręgowany występuje w jednym pokoleniu w ciągu roku. Zimuje w stadium owada dorosłego w ściółce, w darni na miedzach, rowach i nieużytkach, pod zeschłą trawą, na brzegach lasów i zagajników. Wczesną wiosną, w kwietniu pojawiają się chrząszcze na wieloletnich plantacjach roślin bobowatych (lucerna, esparceta, koniczyna), skąd masowo przelatują na plantacje grochu. Samice przez okres miesiąca składają jaja na powierzchni gleby w pobliżu roślin żywicielskich w ilości 1000-2000 sztuk. Szczyt składania jaj przypada na przełomie maja i czerwca. Po około dwóch tygodniach wylęgają się larwy, które wgryzają się do części podziemnych roślin. Po zakończeniu żerowania larwy przepoczwarczają się w glebie. W lipcu pojawiają się chrząszcze nowego pokolenia, które po przejściowym żerowaniu zimują. 

 Chrząszcz jest koloru brunatnoszarego długości 4–5 mm, ma ciało wydłużone, pokryte drobnymi łuseczkami i włoskami. Na pokrywach skrzydłowych znajdują się na przemian jaśniejsze i ciemniejsze pasy. Głowę zakończoną ma grubym, krótkim ryjkiem. Jajo jest owalne, długości do 0,3 mm, początkowo białe, później ciemne. Larwa jest biała, pomarszczona, łukowato wygięta, beznoga, długości około 6 mm.