Platforma Sygnalizacji Agrofagów - Online Pest Warning System

  Uprawa zbóż, w tym pszenicy ozimej i jarej, w Polsce zajmuje dużą powierzchnię użytków rolnych. Powoduje to, że w płodozmianie często pojawiają się różne gatunki z tej grupy roślin. Z tego powodu następuje nadmierne nagromadzenie się resztek pożniwnych, na których mogą przetrwać grzyby chorobotwórcze. Obecność tych patogenów, w połączeniu z zarodnikami unoszącymi się w masach powietrza, powoduje zagrożenie dla stanu zdrowotnego zbóż. Ważnymi chorobami, które należy zwalczać w uprawie pszenicy są mączniak prawdziwy zbóż i traw, septoriozy liści, septorioza plew, brunatna plamistość liści oraz patogeny występujące na podstawie źdźbła oraz na kłosach.  Zwalczanie grzybów powodujących te choroby jest trudne i wymaga kompleksowego podejścia. Polega to głównie na wykorzystaniu metod niechemicznych w celu ograniczenia rozwoju patogenów o znaczeniu gospodarczym. Uzupełnieniem tych metod jest metoda chemiczna, w której do walki ze sprawcami chorób stosuje się środki grzybobójcze. Użycie fungicydów w integrowanej ochronie jest dozwolone przy dobrze znanych wielkościach zagrożenia, czyli progach ekonomicznej szkodliwości wyznaczonych dla danego agrofaga i czynnikach sprzyjających ich rozwojowi. 

Program ochrony pszenicy ozimej - choroby (zaprawy)

Program ochrony pszenicy jarej  - choroby (zaprawy)

Program ochrony pszenicy ozimej - choroby (opryskiwanie)

Program ochrony pszenicy jarej -choroby (opryskiwanie)