Szkody powodowane przez żerowanie mszycy grochowej są dwojakie tj. pośrednie i bezpośrednie. Szkody bezpośrednie wynikają z nakłuwania rośliny i wysysania soków roślinnych. Zasiedlane liście, kwiatostany, strąki ulegają zniekształceniu, ich wzrost jest zahamowany. W przypadku masowego pojawu mszyc a tym samym żerowania, rośliny nie zawiązują strąków, dochodzi do osłabienia, obumarcia fragmentów lub całych roślin. Osłabione rośliny są bardziej podatne na porażenie przez patogeny chorobotwórcze. Szkody pośrednie powstają poprzez transmisję wirusów. Mszyca grochowa może przenosić wirusa żółtej mozaiki fasoli (BYMV – Bean Yellow Mosaic Virus). Ponadto w miejscach żerowania mszycy grochowa przez uszkodzone tkanki mogą wnikać zarodniki bądź inne czynniki powodujące wtórne infekcje grzybowe i bakteryjne. W miejscu żerowania mszyce zanieczyszczają rośliny odchodami tzw. spadzią.
Projekt realizowany w ramach Dotacji Celowej MRIRW na 2024
Obszar 1: Ochrona roślin oraz ograniczanie zagrożeń związanych z rozprzestrzenianiem się organizmów kwarantannowych i stosowaniem
środków ochrony roślin.
Zadanie 1.3: Prowadzenie internetowej Platformy Sygnalizacji Agrofagów
Instytut Ochrony Roślin - Państwowy Instytut Badawczy
Ulica: Władysława Węgorka 20
60-318 Poznań
tel. +48 61 864 90 75
fax +48 61 864 91 20